Fotoğraf: George ZIMBEL
Yazı: Özgür ATAK
9 Eylül 1954 te The Seven Year Itch adlı filmin sokak sahnelerinin çekiminde gerçek adı Norma Jeane Mortenson olan Marilyn Monroe New York metrosunun ızgarasının üstünde duruyor. George Zimbel ise bir kalecinin serbest vuruşta iyi yer tutarak topu kapması gibi, bu freekick’i yakalıyor. Bazı yorumcular onun bu karesini ressam Boticelli’nin Venüs’un okyanustan gelişini/doğuşunu gösterdiği resmindeki Venüs’e benzetir. Marilyn’in pozu taze ve baştan çıkarıcıdır. Havalanan beyaz eteği, çekici gülüşü, kıvrak hareketleri… Baştan çıkarıcılık iki taraflıdır. İlk olarak etrafında dönüp duran fotoğraf makineleri ve kameralar O’nu baştan çıkarmıştır. Aynı zamanda Marilyn fotoğrafçıları ve diğer tüm set ekibini…
Bu fotoğraf karesi sayesinde hiçbir reklamcının yapamayacağını yapıyordu Monroe ve filmin büyük bir gişe başarısı yakalamasına sağlıyordu.
Kıyafet, 20th Centry Fox şirketinin kostüm tasarımcısı William Travilla tarafından hazırlanmıştı ve bu fotoğrafla adeta bir sembole dönüştü. Fakat kocası Joe Di Maggio’yu çileden çıkardı. Nihayetinde boşandılar.
Monroe daha sonra oyun yazarı Arthur Miller ile evlendi ve bu onun üçüncü evliliğiydi. Birçok kişisel sorundan sonra 1962 yılında beklenmedik bir şekilde intihar ederek öldü. Ölümünün ardından bu efsane kareyi oluşturan en önemli aksesuar olan elbise Travilla tarafından saklanıyordu. Travilla’nın da 1990 yılında ölümünün ardından partneri Bill Sarris, geliri Alzheimer Derneği'ne bağışlanmak üzere 3 000 000 $’a sattı.
Bu fotoğraf karesi sayesinde hiçbir reklamcının yapamayacağını yapıyordu Monroe ve filmin büyük bir gişe başarısı yakalamasına sağlıyordu.
Kıyafet, 20th Centry Fox şirketinin kostüm tasarımcısı William Travilla tarafından hazırlanmıştı ve bu fotoğrafla adeta bir sembole dönüştü. Fakat kocası Joe Di Maggio’yu çileden çıkardı. Nihayetinde boşandılar.
Monroe daha sonra oyun yazarı Arthur Miller ile evlendi ve bu onun üçüncü evliliğiydi. Birçok kişisel sorundan sonra 1962 yılında beklenmedik bir şekilde intihar ederek öldü. Ölümünün ardından bu efsane kareyi oluşturan en önemli aksesuar olan elbise Travilla tarafından saklanıyordu. Travilla’nın da 1990 yılında ölümünün ardından partneri Bill Sarris, geliri Alzheimer Derneği'ne bağışlanmak üzere 3 000 000 $’a sattı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder